Zoektocht naar echt goede chocolade

[…]

Ik drink koffie met Nina Conrady, marketingmanager B2B bij Original Beans, een van de merken die ik zowel bij Marqt als Clearchox terugvind. Als ik haar vraag naar de plofcacao waar Koemans het over heeft, blijkt die term een gevoelige snaar te raken. Ze gaat driftig op zoek naar een paar foto’s. We kijken samen naar een foto met daarop dichte rijen identieke bomen in de felle zon op verder kale grond. “Dit zijn cacaobomen van het forastero-ras (het bulkras, red.). Ze worden bespoten met een chemisch goedje dat als zonnebrand fungeert. Ik maak altijd deze vergelijking: als ik jou in de brandende zon leg met net genoeg water en voeding om te overleven, en je op gezette tijden kom insmeren met zonnebrand, zul je het gerust een paar jaar volhouden, maar een prettig leven is het niet. Cacaobomen gedijen juist in een omgeving met een hoge biodiversiteit; ze houden van schaduw en groeien van nature onder grotere bomen. Alleen al vanwege de kwaliteit groeit onze cacao (die afkomstig is van verschillende boomsoorten, red.) op deze wijze, die ze tegenwoordig ook wel agroforestry noemen.”

Op de foto met forastero-bomen zie ik planken die tegen de boomstammen zijn aangespijkerd. “Die zijn om ervoor te zorgen dat de bomen niet omvallen”, zegt Conrady. “Ze groeien zo snel dat ze niet meer op zichzelf kunnen staan. Daarom staan ze dicht op elkaar geplant en houden ze elkaar, extra gesteund door planken, overeind.” De vergelijking met de plofkip had niet scherper gekund. Ze laat een andere foto zien, met daarop een gigantische boom onder nog veel grotere bomen. “Dit is een wilde cacaoboom. De bomen die je net zag worden maximaal vier jaar oud. Daarna zijn ze op. Een wilde cacaoboom wordt gerust 200 jaar. De gecultiveerde forastero-boom wordt daarnaast slechts zo’n anderhalf meter hoog en kan dus ook nog eens prima door kinderen geoogst worden.”

[…]

Verschenen in OneWorld, december 2019. Issue hier te downloaden.